Zonder water

We zijn de dag gestart met het kopen van 10 flessen water. Maar voordat we die konden kopen werden we bij de ingang van het winkelcentrum met een metaal detector gescand. Misschien heeft dat iets te maken met de verkiezingen in maart? Toen we naar het schooltje reden zag je duidelijk het verschil tussen arm en rijk. Na de rijke en luxe huizen kwamen we in het arme gebied waar de mensen hun huisjes maken van golfplaten. We zagen vrouwen met manden op hun hoofd maar eigenlijk vind ik dat wel gewoon hier. Misschien komt dat door de kroepoek reclame en zo, dat je dat beeld zo gewoon vindt. Toen we bijna bij het schooltje waren was het een hobbelige zandweg en daardoor konden we niet helemaal met het busje naar de Mackline Junior school rijden. Toen de kinderen het busje aan zagen rijden begonnen ze op straat te zingen en te dansen. Dit was het liedje dat ze twee jaar geleden al geleerd hebben van meneer Verschure. Meneer Verschure stelde zich op school voor als KIES (Cees). Wij hebben ons ook voorgesteld nadat elke klas een eigen optreden had gedaan voor ons. Toen kregen we een korte rondleiding door de school en hebben we een bouwbespreking gehad. Aanleiding: GEEN WATER! De waterpomp was kapot en kon niet meer gemaakt worden. Ook hebben we gekeken wat we de komende week moeten doen en is onderhandeld over de salarissen die we geven aan de ingehuurde locals. De waterpomp hebben we gekocht en deze wordt (gelukkig) gesponserd door mijn eigen oude basisschool de Klapwiek. Daarna hebben we geteld hoeveel stenen we moeten bestellen voor morgen . Dat zijn er 700. Aan het eind van de dag zijn we gestart met de fundering voor het nieuwe lokaal. De schoolkinderen hebben samen met ons meegeholpen stenen te sjouwen. Wat ik nooit zal vergeten van vandaag is het verschil dat ik zag tussen arme en rijke mensen.

Kenia reporter: Koen van de Laar

Kanjers voor Kenia in sneekheet Mombassa gearriveerd!

Midden in de nacht op school ... dat gebeurde vannacht op het Stedelijk College Eindhoven. Om drie uur 's nachts vertrokken de 6 kanjers naar Schiphol. Na een voorspoedige reis van 11 uur vliegen zijn we in Kenia gearriveerd. De leerlingen werden meteen kanjers in het invullen van vele formulieren om de grens te mogen passeren. Gelukkig stond Rolex, onze contactpersoon en oprichtster van de Mackline Junior School met open armen op ons te wachten. Hakuna Matata , jambo en polle polle..... morgen gaan we bouwen!

Begeleiders van het Keniateam SCE, Anja van Roekel, Frank van Ekkendonk, Cees Verschure en Paula Toonen

Spannend, we gaan bijna vertrekken naar Kenia!

De afgelopen twee weken is er door velen op school hard gewerkt aan de sponsoracties voor Kenia. Zo heeft er een klas bij een winkel gestaan om flessen op te halen. Bij de conciërges worden de zakken met statiegeldflessen steeds voller. Andere leerlingen zijn de deuren langs gegaan met de krasboekjes. Vrijetijdsactiviteiten zijn benut voor de krasactie. Bedrijven die spontaan een donatie hebben gedaan. Te veel om op te noemen.

Tussendoor hebben de leerlingen nog een interview gegeven aan het Zondagsnieuws, dat te lezen is in de uitgave van dit weekend.

De leerlingen hebben zich tot het laatst toe voorbereid met bouwlessen en een plan van aanpak voor als we in Kenia zijn om iets met de kinderen te gaan doen. De tassen zijn gepakt. Kortom de leerlingen en de begeleiders van het SCE zijn er klaar voor. Het is voor iedereen een spannende start, maar de kanjers hebben vooral veel zin in deze bijzondere internationale maatschappelijke stage.

Kenia reporter Anja van Roekel

welke kanjers gaan er mee naar Kenia

Start voorbereiding maatschappelijk stage naar Kenia 2012

6 Leerlingen uit het 3e leerjaar van hetVMBO aan de Avignonlaan gaan aan hun maatschappelijke stage in Kenia werken.

In 2010 en 2011 hebben we met de schooldirectrice en Stichting NEK gebouwd aan haar school. De school staat in Mombasa, een Keniaanse stad aan de kust. Dit jaar maken we de laatste twee lokalen van de begane grond af.

De leerlingen die meegaan naar de internationale maatschappelijke stage in Kenia zijn onder leiding van dhr. Verschure, docent techniek breed, ingewijd in de bouwkundige kneepjes van het metselvak. De eerste bouwlessen zitten erop.

Om de bouwmaterialen zoals stenen, zand en cement te kunnen kopen in Kenia gaat er op 12november2012 een sponsoractie van start in de vorm kraskaarten en een statiegeldactie. Deze sponsoractie loopt tot en met 23 november 2012.

Kenia team SCE

Da's ook weer mooi

Beste volgers van ons blog,

Na een bijzondere week met mooie ervaringen zijn we weer terug op het SCE. Vanochtend om 7.15uur zijn we geland op Schiphol na een voorspoedig verlopen reis. Na onze vermoeiende werkzaamheden is het ieder gelukt te slapen tijdens de vlucht. Opstijgen en landen ging ook goed, dus da's mooi. Bij de aankomsthal werden we verwelkomt door familieleden, vrienden en vriendinnen al zwaaiende met grote borden, welkomstballonnen en prachtige rozen. We meenden daar uit op te mogen maken dat ze blij waren ons te zien. Da's dan ook weer mooi.

Een ontvangst op school door Angelo Smulders en een heerlijk ontbijt in het restaurant van Zorg en Welzijn maakten de laatste dag compleet. Op verzoek van de jongens werden broodjes kroket en frikadel geserveerd, dat was ook weer mooi.

Een afsluitend woordje namens de begeleiders en een kadootje voor ieder maakte het helemaal af. Voor ieder hebben we in Kenia een schaal gekocht waaruit de metselaar zijn cement haalde om te metselen en een schietlood (karibo) om te kijken of je muur recht wordt.

Al met al een week met veel respect voor de mensen van Kenia, onze leerlingen en jullie als volgers. Inmiddels zijn de kanjers naar huis en na dit verslag gaan wij ook. Een weekje herfstvakantie. Da's dan ook weer mooi!

groetjes en tot volgend jaar,

team Kenia

Hawiri! (Tot ziens!)

Zo, het laatste dagje hier in Kenia is aangebroken. Vanmorgen ietsjes langer mogen slapen. Na het ontbijt de koffers gepakt en deze verzameld op één kamer. Toen nog even gezwommen en de spullen die we hier zouden laten bij elkaar gezocht. Om kwart voor twaalf naar het (ons) schooltje voor het uitdelen van de schriftjes, schoentjes, pennen en gereedschap. We hebben voor de kinderen nog een traktatie gekocht die zeer hartelijk in ontvangst werd genomen. De werkluiwarenenorm blij met onze laarzen,overals, petjes en handschoenen.Vanmiddag nog een frisse duik en dan wacht ons de lange terugreis naar ons koude kikkerlandje. Het is weer een week geworden om nooit meer te vergeten. We hebben met zijn allen heel hard gewerkt aan ons schooltje. Er staat al heel wat overeind. Als wij weer thuis zijn dan worden er nog twee verdiepingen vloeren gestort , en het vijfde klaslokaal wordt op hoogte gemetseld. Helaas is nu de bodem van het Kenia potje in zicht , en stopt het even met bouwen. Wij staan elke keer versteld hoe de lokale bevolking met weinig middelen toch zo iets kunnen bouwen. Hopelijk dat we dit project kunnen volbrengen.

Wat ons nu nog rest is om Remco, Nicky, Lesley, Stevie, Dion en Stefan een groot compliment te geven over wat ze deze week hebben bereikt. Ze hebben keihard gewerkt onder soms niet zo`n fijne weersomstandigheden. De eerste paar dagen in de soms stromende regen. De laatste dagen in een zeer warm zonnetje. Maar dit alles zonder te mopperen. Het zijn echte KANJERS.

En ook natuurlijk de sponsoren, want zonder jullie was dit niet mogelijk geweest. Allemaal hartelijk dank ervoor.

Lieve mensen thuis tot morgen vroeg , dan zien wij jullie weer op school.

Houdoe en bedankt.

Hawiri! Theo, Robbie, Richelle en Cees. (het Kenia Team)

P.S: Even een paar leuke uitspraken van leerlingen deze week:

‘Ik dacht dat wij die mensen nog wat konden leren , maar het is juist andersom.'

‘Het is beter werken in de regen dan in de brandende zon..'

‘Laatste middag gas erop!'

Alweer de één na laatste dag.

Dagverslag door: Stefan

De dag begon zoals gewoonlijk goed met een lekker weertje. Het ontbijt was heerlijk, we hebben een klein werkoverleg gehad. De dag begon goed op de bouwplaats, maar na ongeveer 10 minuten ging het even mis. We moesten de locals (lokale bevolking) betalen want ze hadden gisteren hun werk niet af dus moesten ze vandaag om 9 uur op de bouwplaats zijn om het geld in ontvangst te nemen. Maar er was onenigheid over het betalen. Ik voelde me niet echt prettig als ik tussen de menigte door zou moeten lopen dus ben ik met de andere jongens boven op de bouw gaan zitten. Cees kwam ons even later halen om toch aan de gang te gaan. Ik heb samen met Cees, Dion en Robbie stenen gesjouwd en dat ging goed. Remco en ik hebben ook nog de plaats waar we moesten metselen nog schoon geveegd en een beetje opgeruimd. We waren daarmee klaar, en moesten alweer terug naar het hotel met de buschauffeur (Safari). Toen we eenmaal in het hotel waren gingen we met z'n allen lunchen en lekker zwemmen. We zijn met zijn allen ook nog in de zee geweest en die was best warm voor een zee. Rond een uur of drie gingen we met Safari terug naar de bouwplaats. Ik heb samen met Nicky en Remco een begin gemaakt aan het 4^de lokaal, samen specie gemaakt, gemetseld en voegen gevuld met specie. Rond 6 uur gingen we met het busje terug, maar voor we gingen heb ik mijn pet en handschoenen weggegeven aan Adjes zoon. Als je dan ook nog met open dak rijdt dan kun je hier eens je ogen goed de kost geven, het blijft toch altijd weer indrukwekkend om te zien hoe het hier er allemaal aan toe gaat. Vooral als je langs de kraampjes komt die van golfplaten zijn gemaakt. Vanavond waren er Masai mensen. Het was indrukwekkend om te zien hoe zij dansen en hoe hoog dat ze kunnen springen. Morgen de laatste dag. We gaan morgen nog even naar de school, we gaan nog dingen uitdelen zoals schoenen, pennen en schriften.

Groetjes: Stefan